prażyć — ndk VIb, prażyćżę, prażyćżysz, praż, prażyćżył, prażyćżony 1. «poddawać produkty żywnościowe działaniu wysokiej temperatury; przypiekać» Prażyć mąkę, kaszę, kukurydzę. Prażyć coś na patelni, w garnku. Prażone kartofle. 2. «oddziaływać na kogoś… … Słownik języka polskiego
smażyć — ndk VIb, smażyćżę, smażyćżysz, smaż, smażyćył, smażyćżony «poddawać produkt żywnościowy działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go w roztopionym tłuszczu lub w syropie w celu uczynienia go nadającym się do spożycia» Smażyć kotlety,… … Słownik języka polskiego
prażenie — ↨ prażenie się n I rzecz. od prażyć (się) … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego